به گزارش وبلاگ ساکنین
یکی از فایل های املاک کذایی را از قفسه بیرون می آورد و بعد از کمی جست و جو می گوید: آقای مهندس یافتم!
به ضرب الاجلی در پاسخ می گویم من مهندس نیستم. اما او همچنان ادامه می دهد: یه مورد دارم اکازیون! مطمئنم همونی هست که شما می خواین… این جملات، مهمترین دیالوگ دو هفته اخیر من است. بعد از محل کار و قبل از اینکه به خانه برگردم، راهی بنگاه های مختلف املاک می شوم. بعد از سال ها اجاره نشینی در پایتخت، قصد خرید خانه دارم. وارد بنگاه می شوم. قرار است چند مورد دیگر معرفی کنند.
“اوضاع خرید و فروش خوب نیست.” این جمله را یکی از مشاورین املاک می گوید… به این فکر می کنم که این جمله همیشگی شان است. در ادامه با حالتی مطمئن توضیح می دهد: بهتر است سریع تر انتخاب کنید. مثال هایی از جاهایی که با هم دیده ایم می آورد و می گوید: ممکن است مشتری بهتری پیدا شود و صاحب خانه ها ملک را بفروشند. حالا امروز این مورد را هم ببینید. من که فکر می کنم برای شما ساخته شده است.
راه افتادیم به سمت همان مقصد اکازیونی که می گفت… پسرک در نهایت ربع قرن از زندگی را پشت سر گذاشته بود. در دل خدا خدا می کردم بشود روی حرفش حساب کرد و مورد مذکور همانی باشد که می خواهم. در طول مسیر هم مدام یاداوری می کرد که صاحب خانه بالاخره بعد از مدت ها رضایت داده که خانه را به فروش برساند. می گفت تنها خودش است که قلق او را می داند.
به مقصد که رسیدیم نگاهی به آپارتمان انداختم. خانه از بیرون چنگی به دل نمی زد اما خب نمی بایست ظاهر بین بود! بنابراین با دلی سرشار از امید به داخل آپارتمان رفتیم. سرتان را درد نیاورم؛ از کل ویژگی هایی که مد نظر من بود و پسرک ادعا می کرد در فایل املاک مورد نظر موجود است، اتاق خوابی دل باز داشت و حدود متراژی که می خواستم! نقشه خانه را نپسندیدم، ضمن اینکه آن جا آخرین واحد یک ساختمان چهار طبقه بدون آسانسور بود.
واقعیت این است که پیش آمده فایل ملک خوبی از طرف مشاور املاک پیشنهاد بشود، اتفاقا کم هم نبوده. اما اکثرا با بودجه من همخوانی نداشته یا این که به وسایل حمل و نقل عمومی نزدیک نبوده است. فکر می کنم اگر به نیاز مشتری بیشتر توجه شود، هم آن ها سریع تر به نتیجه می رسند و هم ما! کاش روی هر فایل املاک به غیر متراژ، آدرس، تعداد خواب، قیمت و… می نوشتند مناسب چه تیپ آدم هایی هست و مناسب چه کسانی نیست… کاش مشاورین املاک کمی بیشتر روانشناسی می دانستند و نه با این پیش فرض که فلان خانه را هم که چندان با معیارهای مشتری همخوانی ندارد نشان می دهیم، خدا را چه دیدی شاید دلش را برد!
برای منی که از صبح تا عصر اداره ام و بعد از آن تازه به غیر از هزاران مسئله دیگر باید به دغدغه پیدا کردن خانه هم رسیدگی کنم، عدم توجه به این مسائل طاقت فرسا است و بعد از گذشت دو هفته کلافه ام کرده است. البته قطعا کم لطفی است اگر همه را با هم قیاس کنیم… شاید بچه های اداره راست می گویند که وسواسی شده ام. اما خودم فکر می کنم. اگر موضوع اجاره بود داستان به کلی فرق داشت، انتخاب امروز من محل سال ها زندگی، فضای استراحت و دورهمی های دوستانه آینده را مشخص می کند.
امروز کلافه تر از همیشه به خانه برگشتم اما با همان خستگی تصمیم گرفتم فکری که مدت ها است در ذهن دارم را پیاده کنم… فهرستی که از همان ابتدا باید می نوشتم… ویژگی های خانه ایده آل من با توجه به امکانات موجود که شامل حداکثر میزان بودجه و وام بود. متراژ خانه، طبقه، محله، نوع ملک، ساکنین، نزدیکی به وسایل نقلیه عمومی، تعداد اتاق و… همه آیتم هایی بود که باید در نظر می گرفتم. ضمن اینکه باید راه حل های دیگری را هم امتحان می کردم. شروع به نوشتن کردم. یادم افتاد که چند روز پیش، صالحی نگهبان شرکت سایتی را معرفی کرده بود و لینک آن را برایم تلگرام کرده بود. گویا خودش همین ماه گذشته از طریق این سایت اقدام به خرید و فروش خانه کرده بود. واقعیت این است که چندان با تکنولوژی میانه خوبی ندارم و همیشه روش های سنتی را ترجیح داده ام!
اما این بار پیام صالحی را باز کردم و روی لینک سایت کلیک کردم. عنوان سایت این بود: ساکنین. از اسمش خوشم آمد! محتوای سایت خوشبختانه ساده و کاربردی به نظر می رسید.
در صفحه اول سایت ساکنین با پرسیدن اطلاعاتی شامل: خرید و فروش خانه ، رهن، اجاره یا…. ، نوع ملک، انتخاب محله و حداکثر بودجه خرید، پیشنهادهای قابل توجهی می شود.
به خودم که آمدم دیدم خیلی جدی شروع به سرچ و یادداشت مشخصات خانه های مورد نظر کرده ام. ساده بودن کار با سایت مهمترین ویژگی بود که من را جذب کرد. چون نیاز به جست و جو و سر و کله زدن زدن با سایت های پیچیده را ندارم. باید کم کم شروع به تماس گرفتن کنم.
راستش احساس می کنم قدرت انتخابم بالا رفته و انگار این بار فقط من هستم که تصمیم می گیرم برای بازدید به کجا مراجعه کنم و کجا نه. ظرف چند دقیقه با گزینه های متنوعی برای خرید خانه مواجه شدم.
خدا را چه دیدید شاید زین پس به این فکر کنم که تکنولوژی آن قدرها هم چیزی بدی نیست
- ۹۶/۰۷/۰۱
